Mandehana ataovy mpianatro ny firenena rehetra

NY FIJANGAJANGANA

FAHOTANA IZAY MITARIKA FAHAFATESANA BETSAKA
FAHOTANA IZAY MAHATONGA NY FAHATEZERAN’ANDRIAMANITRA.

Io fahotana io no nahatonga ny safo-drano teto ambonin’ny tany izay nandringana ny olombelona rehetra sy ny biby afa-tsy Noa sy ny ankohonany.
Io fahotana io no nahatonga an’Andriamanitra handatsaka afo sy solifara tao Sodoma sy Gomora, ary koa handroaka ny mponina voalohany tany amin’ny tanin’i Palestina.

Nahatonga mpanjaka maro ho very seza fiandrianana io, namono zaza maro, nahatonga olon-dehibe ho kilemaina, nahatonga ny olona hamono ny tsy manan-tsiny sy hampiditra an-tranomaizina ny mpivavaka, namparary fo sy nampijaly ny manodidina ary nampalemy ny olona tomady ho tahaka ny landihazo. Tsy mba voasarona na oviana na oviana io fahotana io. Manoratra ny tantarany sy ny rikorikony eo amin’ny tavan’izay voany izy ka mandatsa azy amin’ny androm-pahanterany. Mandà ny rariny sy ny fananarana izy, ny hany lalana handresena azy dia ny "fandosirana azy" hoy ny Soratra Masina. (II Kor. 6:17 ; II Tim. 2:22).

Tena mahery vaika mihitsy izy io eto ambonin’ny tany ka na dia ny mpitondra fivavahana sasany aza dia mihevitra fa mahazo manaram-po izy ary tsy misy voka-dratsy hojinjainy amin’izany. Mamela ny zanany hiroboka amin’io fahotana io ny ray aman-dreny ka tsy mampiasa ny tsorakazo, ary misy aza ray aman-dreny kristiana sasany mampirisika ny zanany hanao io fahotana io satria mangina ny polipitra ny amin’ny fitsaran’andriamanitra mahatahotra momba ny fijangajangana na dia efa an-tapitrisany aza ny olona rava tokantrano sady voan'ny areti-mandoza tsy azom-panafana mandra-pibebany marina amin’ny fahotany ka ialany amin’ny [[fiamana sy]] lalan-dratsiny. Ny filazana voalohany momba io fahotana io dia hita ao amin’ny (Genesisy 6). Tena zava-dratsy teo imason’Andriamanitra mihitsy io. "nampanenina ny tompo" ny namoronany ny olombelona teto an-tany, ary dia naringan’Andriamanitra izay rehetra meloka fa nanambady izay vehivavy rehetra tiany fa tsy nijanona tamin’ilay vadiny voalohany.

Raha misy lehilahy mandika ny voadim-panambadiany ka manao tokantrano maso amin’izay vehivavy tiany dia mampalahelo ny fon’Andriamanitra indrindra izany. naleony tsy nisy lehilahy na vehivavy akory teto an-tany raha handoto azy. Mety handidy fîsaraham-panambadiana ny fitsarana fa tsy mba toy izany amin’Andriamanitra. Ny lalana ahazoana manampina io fahotana io hatrany amin'ny loharanony dia ny "mitandrina ny fanahin’ny tena", ary ny tsy hamela olona hamitaka ny vadin’ny fahatanorany. "Fa halako ny fisaoram-bady, hoy Jehovah, Andriamanitry ny Isiraely, fa misy manarona herisetra amin’ny fitafiany", hoy Jehovah, Tompon’ny maro ; koa tandremo ny fanahinareo ary aoka tsy nisy hamitaka ny vadin’ny fahatanorany". (Mal. 2:14-16.) Ny anankiray fahatelo dia ao amin’ny (Gen. 20), raha nisy mpanjaka mpanompo sampy iray naka an’i Saray, vadin’i Abrama, noho ny hatsaran-tarehiny. Niseho tamin'i Abimeleka tamin'ny nofy nony alina Andriamanitra ka nanao hoe: "Indro, ho faty ianao (tsy hisy famindrampo mitondra fahasitranana mihitsy fa dia fahafatesana) noho ny vehivavy izay efa nalainao, fa vadin’olona izy. Fa Abimeleka anefa tsy mbola nanakaiky azy, ka hoy izy: Tompo ô, hovonoinao koa va izay firenena marina ? Tsy ralehilahy va no nilaza tamiko hoe: Anabaviko izy ? Ary ravehivavy tenany ihany no nanao hoe: Anadahiko izy ; tamin’ny fahitsian’ny foko sy ny tsy fananan’ny tanako tsiny no nanaovako izany. Ary hoy Andriamanitra taminy tamin’ny nofy: Eny, fantatro fa tamin’ny fahitsian’ny fonao no nanaovanao izany, fa niaro anao tsy hanota amiko koa Aho, noho izany no tsy namelako anao hanendry azy. Ary ankehitriny avereno amin-dralehilahy ny vadiny ; fa mpaminany izy ka hivavaka ho anao, dia no velona ianao ; fa raha tsy averinao izy, aoka ho fantatrao fa ho faty tokoa ianao, dia ianao mbamm’izay rehetra anao".

FANAMARIHANA: Na dia tsy nanan-tsiny aza Abimeleka, dia tsy maintsy naveriny ho any amin’ny vadiny ihany Saray ; fa tsy fijaliana ihany no hahazo an’i Abimeleka raha nandà, fa ho tonga aminy sy ny ankohonany koa ny fahafatesana Betsaka ny ray aman-dreny no mijaly amin’ny androm-pahanterany satria tsy nampitandrina ny zanany lahy na vavy tsy hanambady olona efa nisaraka am-panambadiana no nataony, fa ny nampirisika azy mihitsy aza ka nihevitra fa mety amin-janany ny hanambady olona toy izany, na dia handrava tokantranon’olona aza izany, nataony izany satria nantenainy fa ho vady tsaratsara kokoa ho an’ilay olona ny zanany, heveriny fa tsy miraharaha izany mihitsy ny fitsaran’andriamanitra. Tsy mahazo maka vadin’olona ny lehilahy, toy izany koa ny vehivavy. Raha mandika izany didin’Andriamanitra mazava izany izy dia hijinja aretina sy fahafatesana izay fisarahana mandrakizay amin’Andriamanitra ary fanamelohana mandrakizay any amin’ny helo ho famaizana.

Tsy noho ny hoe satria mifankatia izy roa ; tsia, fa "feno fitaka ny fon’olombelona sady tena ratsy", hoy Andriamanitra ; koa mety ho tia ota ny fo ratsy kanefa hamono azy ara-nofo izany ota izany ary hahavery azy any amin’ny helo mandrakizay. Fa tsy misy mahazo miditra any an-danitra na ny mpijangajanga, na ny olom-betaveta, na ny mpierina, aza mety hofitahin’olona amin’ny teny foana ianareo ; fa izany zavatra izany no mahatonga ny fahatezeran’Andriamanitra amin’ny zanaky ny tsy fankatoavana (Efe. 5:5-6).

Faizin’Andriamanitra ny ray aman-dreny matetika noho ny tsy fandrarany ny zanany tsy hijangajanga sy tsy hanao zava-betaveta. Mpaminany sady mpisoronabe Ely, kanefa satria nahalala izy fa nandry tamin’ireo vehivavy tonga tao amin’ny tempoly mba hivavaka ny zanany lahy, izay efa tonga taona, ary na dia mba niteny an-janany ihany aza Ely, kanefa tsy nisakana azy tamin’ny tsorakazo (I Sam. 2:22 ; I Sam. 3:12-14), dia nofolahin’Andriamanitra ny vozony ary novonoiny ny zanany roa lahy (I Sam. 4:14-18). Tompon’andraikitra amin ny fandrarana ny zanany tsy hikasika na haka vadin’olona ka handrava ny tokantranon’ny hafa ny ray aman-dreny. Raha manao ny asa ampanaovin’Andriamanitra azy ny ray aman-dreny fa tsy lany andro amin’ny fitadiavam-bola izay hahazoan’ny zanany vavy hividy haingo fotsiny na mba hahazoan’ny zanany lahy hividy fïarakodia vaovao fotsiny, ary raha amafïsiny tsara amin-janany ny tsy tokony hieritreretany akory izay fisaraham-panambadiana, dia hahavonjy ny tenany sy ny zanany tsy ho azon’aretina izy. (Kanefa matetika ny ray aman-dreny no mamela ny zanany hinamana sy hifanadala amin’olona efa manambady), ka rehefa masaka ny fihavanana ka sendra mifamaly kely ny mpivady dia mihevitra ilay zanany fa afaka manome fahasambarana bebe kokoa ho an’ilay olona adalainy. Ny antony toy izany dia ampy handravana tokantranon’olona ka hanambadiany ilay vadin’olona. Tapeno hatrany am-boalohany izany hevi-petsin’ny devoly izany ka asaovy mitandrina ny zanakao tsy ho roboka amin’olona tsy manaja ny vadiny. Raha tàhiny tsy mahita olona ho adalainy amin’ireo olona tsara fitondrantena ny mpijangajanga, dia vetivety foana izy dia hahatsiaro ny fahotany ka hanitsy ny fiainany.

Betsaka ny reny raha misaraka am-panambadiana ny zanany vavy, no mihevitra fa sitrak’Andriamanitra ny hanambadian-janany indray mba tsy hahatsiarovany ny tenany ho singan’irery, ary mba tsy hiadian’izy mivady aminy intsony. Kanefa raha vao manambady indray izy dia tena mijangajanga mihitsy ary mampijangajanga ilay olona manambady azy indray (Lio. 16:18).

Misy olona manao hoe: "Rehefa mamela heloka Andriamanitra dia mamela heloka ; ary tahaka ny amelany ny heloka anankiray no amelany ny heloka hafa indray koa", eny, kanefa rehefa namela heloka Jesosy dia hoy Izy: "Mandehana ka aza manota intsony, fandrao hanjo anao ny ratsiratsy kokoa noho ny teo". Raha misy mpamono olona navelan i Jesosy heloka, dia mihevitra Izy fa tsy hiverina hamono olona intsony ilay mpamono olona. Raha mamela heloka ny mpangalatra iray Andriamanitra dia tsy hihevitra izany mpangalatra izany hamaky trano fitehirizarn-bola hafa indray. Toy izany koa eo anatrehan’Andriamanitra ny tsy hanohizan’ny mpijangajanga ny fijangajangany intsony, rehefa voavela ny helony. Fa satria misy mihevitra fa tsy afaka ho velona raha tsy manambady dia izao: raha ampy sy mahery ny Fahasoavan’Andriamanitra, ka mahasakana ny mpangalatra tsy hangalatra, ny mpamono olona tsy hamono olona, ny mpimamo tsy himamo, ny mpandainga tsy handainga, dia ho voasakan’ny Fahasoavan’Andriamanitra koa ny lehilahy na vehivavy tsy hijangajanga. Raha tsaroan’ilay olona mantsy fa hitondra azy any amin’ ny helo mirehitra afo sy solifara mandrakizay ny fijangajangana dia hitandrina sy tsy hanao izany intsony izy. Hoy Jesosy: "Izay manambady ny efa nisaorana dia mijangajanga (mitohy izany ary mbola hitohy raha mbola miara-mitoetra izy ireo), ary na firy na firy zaza naterany tamin’izany dia zanaky ny fijangajangana". Nefa ny hany hampijanonana ny fijangajangana dia ny fisarahana amin’ilay namana niaraha-nanota ihany. Izany no zavatra mafy hanjo ny zanakao raha avelanao ho rendrika amin’io fahotana mahatsiravina io izy dia ny fijangajangana sy ny fahavetavetana ary ny fakambadin’olona. Tsy mijanona miaraka amin’ny fampijanonana ny fijangajangana akory ny voka-dratsiny. Raha misy mibebaka amin’ny vonoan’olona nataony, tsy mahaverina ny aina nalany akory izany. Avelan’Andriamanitra ny heloka fa ny aina tsy miverina. Raha misy mampakatra ny olona nanaovany tokantrano maso mba hoe hanajanona ny fijangajangana, dia tsy manala ireo nateraka tamin’ny tokantranomaso tsy ho eto an-tany akory izany. Hijaly ireny zaza tsy manan-tsiny nateraky ny mpijangajanga ireny, kanefa koa betsaka ny zaza nateraka tamin’ny vady ara-dalàna no mijaly rehefa lasa mitoetra amin’ny vehivavy hafa ny rainy na amin’ny lehilahy hafa ny reniny. Mba mahagaga ihany ny hamindran’ny olona fo amin’ny vehivavy janga sy ny zanany ; kanefa tsy heveriny akory ny fijaliana entin’ny vady aman-janaka ara-dalàna.

Misy ray aman-dreny manome ny zanany vavy hanambady lehilahy efa nanary vady aman-janaka. Kanefa raha tokony mba hiova ilay lehilahy ka hiverina amin’ny vadiny aman-janany ara-dalàna dia ireo ray aman-dreny nanome ny zanany vavy ho vadiny no mampijangajanga io lehilahy io sady hampijaly sy hampitondra fahoriana ny vady aman-janany ara-dalàna. Kanefa raha omeny azy io zanany vavy io dia mba mety harian-drangahy indray io any aoriana ka dia hianjadian’ny fahoriana sy ny fijaliana izy amin’ny andro sisa iainany. "Aza mety hofitahina ianareo fa Andriamanitra tsy azo vazivazina fa izay afafin’ny olona no hojinjainy koa". Arakaraky ny mahatratra aoriana ny fijinjana no mahabe ny hojinjaina.

Raha nanota Davida tamin’ny fitsiriritany ny vadin’i Oria, ka nampaka azy, dia tsy nandà ravehivavy satria nihevitra fa tokony hankato ny didy, satria mpanjaka Davida, kanefa tsy faly Andriamanitra. Dia nahatsiaro ravehivavy nony afaka kelikely fa nanana anaka dia nampilaza tany amin’i Davida. Niaraka tamin’izay dia nitady izay hanaronana ny fahotany Davida ka dia nampaka an’i Oria tany amin’ny tany fiadiana mba hody sy hiala sasatra ao amin’ny vadiny. Saingy olona tena miendrika andriana tokoa Oria ka dia hoy izy: "Ahoana no ahazoako hiara-mifaly amin’ny vadiko kanefa ny miaramilan’i Jehovah miady sy miaritra any an-tafika?" Koa dia nandà tsy nety nody izy. Dia nomamoin’i Davida indray izy ka noheveriny fa amin’izany dia tsy hahalala ny lalan-kalehany izy ka hody any an-tranony ; kanefa na dia nomamoina aza izy dia tsy very voninahitra Oria. Tsaroan’i Davida tamin’izay fa tsy ho afa-miala izy, satria ny lalàn’i Mosesy dia mandidy fa ny mpijangajanga dia toraham-bato mandra-pahatapitry ny ainy. Dia nitetika hamono an’i Oria izy mba hanavotany ny ainy ka vitany izany. Teraka ny zaza ary nitombo mandra-pahatonga azy ho roa taona eo ho eo, dia naniraka an’i Natana Andriamanitra mba hampiseho sy hanambara amin’i Davida ny fahotany. Nibebaka Davida ary rehefa narary ilay zaza dia nifady hanina izy ka nivavaka sy nitomany ary nanetry tena teo anatrehan’Andriamanitra kanefa izany tsy nampijanona ny ain’ilay zaza tao aminy.
Rehefa maty ilay zaza, dia nitsangana Davida ka nanao hoe: "MARINA ANDRIAMANITRA". Na dia tsy nanao fahotana toy izany intsony aza Davida taoriana, dia mbola nanaraka azy ihany tamin’ny androny sisa rehetra izany vokatry ny ota izany, satria: nohazain’ny zanany lahy tahaka ny amboadia izy, ary ireo zanany ireo dia nanao fahotana mitovy amin’ny azy saingy tsy mba niafina tahaka ny nataon’i Davida fa ampahibemaso. Davida no ilay voro-manga feon’ny Isiraely. Rehefa lao tamin'ny ota izy noho ny fitsiriritana ny hatsaran-tarehin’ilay vehivavy dia nanary ny fifalian’ny famonjena azy ary raha tsy efa nihira ny Salamo 51 noho ny fibebahana izy dia tsy nisy fiadanana tao aminy ; ary indray na dia tsy nanao izany fahotana izany intsony aza Davida, dia mbola nitsingilahila ihany ny fiainany tamin’ny andro sisa rehetra niainany, ary nidina tany am-pasana tamin’alahelo izy.

Nataon’i Heroda tao an-tranomaizina Jaona Mpanao-batisa noho ny famelivelezana ny fijangajangana ka nanaovany hoe: "Tsy ara-dalàna aminao ny manambady ny vadin’i Filipo rahalahinao". Tezitra mafy Herodiasy satria tiany ny hitoetra amin’ny maha-vadin’ny mpanjaka azy, koa dia namelatra fandrika tamin’i Heroda izy mba hampanantenany azy ny lohan’i Jaona Mpanao-batisa. Nampalahelo an’i Heroda izany zavatra izany, kanefa noho ny sain’i Heroda voafehin’ny fijangajangana loatra dia tsy sahy nanohitra ny fangatahan’i Herodiasy izy ka dia notapahiny ny lohan’i Jaona Mpanao-batisa. fa tsy matoritory akory ny fitsaran’andriamanitra., ny amin’ny helo ireo izao. Tsy marina teo anatrehan’Andriamanitra mantsy ny nataony na dia mpanjaka sy mpanapaka aza izy ireo.
Ary helohin’Andriamanitra ny fianakaviana rehetra raha mamela ny zavatra toy izany hitohy. Tsy afa-milalao afo ka tsy ho may lamba ianao. Izay atao mba hanakanana ny fijangajangana ary dia ny tsy famelana ny zanakao hiaraka amin’olona nisaraka am-panambadiana na mbola manambady. Hovalian’Andriamanitra araka izay nataony avy ny olona. Mora dia mora tokoa ny mandeha mijangajanga ka mandao ny vady aman-janaka ary mamela azy ireo hijaly sy hitomany, fa ho lehibe lavitra noho izay nafafinao ny vokany. Ny voam-bary iray miteraka voam-bary zato, koa ampitomboy toy izany ny fahotanao ary manampoiza fa tsy maintsy hiverina aminao izany. Lalana tsy azo lavina izany, AZA METY HOFITAHINA IANAREO... ANDRIAMANITRA TSY AZO VAZIVAZINA, fa izay afafin’ny olona no hojinjainy koa (Gal. 6:7).

Io fahotana avy amin'ny fijangajangana sy ny fitsiriritana ary fahavetavetana sy tsy fahadiovana io dia tsy zava-bitika sy maivana akory na dia betsaka aza ny olona maty fanahy noho io ota adala io ankehitriny. Tsy hoe satria misy areti-mifindra mamely ny tany no mahatonga ny olona rehetra harary, fa ny fijangajangana koa dia miteraka aretina sy fahafatesana. Koa na hita toa ambinina aza izy ka miteraka, dia aoka tsy hihevitra izany ho fitahiana avy amin’Andriamanitra ka hisakana ny fahafatesana tsy handripaka izay rehetra azony arapaka. Izao no Tenin’Andriamanitra milaza ny vokatr’io fahotana io: IZA NO HOMEN-TSINY, raha misy ny fijangajangana, ny lehilahy sa ny vehivavy ? Izay voalaza etsy ambony dia mampiseho ny andraikitry ny olona tsirairay avy.

Ny Mpanjaka ao amin’ny Testamenta Taloha izay nitarika ny fireneny tamin’ny fijangajangana sy faharatsiana dia fohy andro nahavelomana ary voapaokan’ny fandringanana tampoka, ka hafa no nandimby azy. Na dia samy meloka aza ny lehilahy sy ny vehivavy mijangajanga, satria tsy ho vita izany raha tsy efa nifaneken’izy roa, dia izao no fomba hilazan’ny Soratra Masina ny vehivavy mpandrava tokantrano ka manambady lehilahy nisao-bady na namandrika zatovolahy tsy manan-tsiny.
Ny Tenin’Andriamanitra sy ny fahendreny no hanafaka anao "amin’ ny vehivavy jejo, dia ny vahiny izay mandrobo amin'ny teniny, izay mahafoy ny mpitari-dalan'ny fahatanorany sy manadino ny faneken’Andriamaniny fa ny tranony milentika ho amin’ny fahafatesana ary ny alehany mankany amin’ny maty. Tsy misy afa-miverina izay mankany aminy, na mihazo amin'ny lalan’aina ". (Oha. 2:16-19). Ohatra angaha, misy vehivavy iray tsy manambady miasa amin’ireny birao ireny ; ary an-kafetsena no iresahany amin’ny lehilahy iray efa manambady aman-janaka ka mampiseho aminy ny alahelony azy noho ny anaovan’ny vadiny azy fa tena tsy mety mihitsy ny ataon’ny vadiny aminy, tsy tokony ho iny no ho vadiny hoe: (nefa amin’izay ny vady any an-trano mikarakara ny ankizy ary matetika tsy manao ny akanjony tsara indrindra foana akory Ramatoa rehefa miditra ny tokantrano ralehilahy vadiny, kanefa ilay vehivavy any am-piasana tsara fitafiana ery ka afa-miseho vahoaka). Dia mba mandoka ilay mpitovo koa ralehilahy ary manomboka eo ny tantara. Dia manjary kintonina amin’ny vadiny ilay lehilaliy, izany mantsy no nilazany ny vadiny, mihevi-tena ho mijaly ary tsy mety ho sambatra rehefa mody. Dia mihasarotra eo ny fiainana. Dia miantomboka mitondra ilay anankiray ho any amin’ny trano fisotroana na manasa azy hiara-misakafo mba ho mariky ny fisakaizana fotsiny satria tsy mba mahita izany amin’ny vadiny, hono izy ; dia mitohy ny tantara. Nefa hoy Andriamanitra: Tsy misy afa-miverina izay mankany aminy, ary ny alehany mankany amin’ny maty (tsy fahasambarana fa fahafatesana). Fa "sambatra izay olona mahita fahendrena sy izay olona mahazo fahalalana. Andro lava no eo an-tanany ankavanana ; ary harena sy voninahitra no eo an-tanany ankavia. Lalana mahafinaritra ny lalany ary fiadanana ny alehany rehetra" (Oha. 3:13-17).

"Ny ozon’i Jehovah dia ao an-tranon’ny ratsy fanahy, fa ny fonenan’ny marina dia tahiany kosa." (Oha. 3:3), "Tandremo ny fonao amin’izay fitandremana tsara rehetra, fa avy ao no ivoahan’ny aina. Ampanalaviro anao ny molotra mamitaka. Aoka ny hodi-masonao hibanjina ny eo anoloanao. Saino tsara izay alehan’ny tongotrao, ary aoka ho voalamina ny lalanao rehetra. Aza mivily, na ho amin'ny ankavanana, na ho amin'ny ankavia ; esory amin'ny ratsy ny tongotrao.(Oha 4:23-27).

(Ohabolana 5:3-6) : "Fa ny molotry ny vehivavy jejo dia mitete toy ny tantely avy amin’ny tohotra ary ny vavany dia malama noho ny diloilo ; nefa ny farany dia mangidy tahaka ny hazo mahafaty ary maranitra ohatra ny sabatra roa lela. Midina ho any amin’ny fahafatesana ny tongony ; mizotra ho any amin’ny helo ny diany." "Fandrao hisaina ny lalan’aina ianao dia miovaova ny alehany mba tsy hahafantaranao azy." (mihevitra ny ho afa-miala ianao ka hamitaka azy fa izy kosa mihodina ka mambabo anao ao anatin’ny fandrika lehibebe kokoa noho ilay voalohany).

"AMPANALAVIRO azy ny alehanao ary aza manakaiky ny varavaran'ny tranony ; (aleo kokoa hanalavi-dalana aza ianao mba tsy handalovanao eo akaikin’ny tranony), fandrao homenao ho an’ny sasany ny Voninahitrao ary ny taonanao ho an’izay lozabe ; fandrao hivokisan’ny vahiny ny fanananao ; ary izay nisasaranao ho tonga ao an-tranon’ny vahiny ; ka dia hitoloko ianao any am-parany raha mihalevona ny nofonao sy ny tenanao ; dia hanao hoe: Nahoana re no nankahala fahalalana aho ? ary nahoana no naniratsira fananarana ny foko ka tsy nihaino ny tenin’ny mpampianatra ahy , na nanongilana ny sofiko hihaino ny mpanoro hevitra ahy ?" (Oha. 5:6-13).

Ny vehivavy jejo izay mihevitra fa tsy maninona ny mijangajanga amin’ny lehilahy manam-bady dia tena tsy mifaditrovana mihitsy. Tsy mampaninona azy akory ny tsy hihinanan’ny vady aman-janak’ilay lehilahy hanina sy tsy hitafiany, fa izy kosa mihaingo be ary feno vola ny kitapom-bolany ary lasany ny fanamarinana ny trano aman-tanin-dralehilahy. Fa rehefa marary izy, ary harary izy satria miteraka aretina ao amin’ny tena ny fijangajangana, ka efa ambany ny ainy, dia hialan-dravenivavy izy ka hilaozany manaraka olon-kafa indray izay afa-manome azy izay tadiaviny. Tsy mifikitra na oviana na oviana amin’ny lehilahy voafandriny izy fa haneso azy aza amin’ny farany.

"Nahoana ianao anaka, no ho renoka amin’ny fitiavana vehivavy jejo, ka hanohona ny tratran'ny vahiny janga ? Fa eo imason’i Jehovah ny alehan’ny olona, ary ny diany rehetra dia dinihiny avokoa. Ny heloky ny ratsy fanahy dia hahazo ny tenany ihany ; ary ny kofehin’ny fahotany no hitanana azy. Maty noho ny tsi-fahazoany famaizana izy, eny, mikorapaka noho ny haben'ny fahadalany." (Oha. 5:20-23). "Fa jiro ny didy ary fanazavana ny lalàna ary lalan’aina ny anatra famaizana (na dia avy amin’ny vady malala tia anao aza), hiaro anao amin’ny fandroboan’ny lelan’ny vahiny jejo.

"Aoka tsy hila ny hatsaran-tarehiny ao am-ponao ianao ; ary aoka tsy hahazo anao amin’ny hodi-masony izy. Fa noho ny amin’ny vehivavy janga no ietren’ny lehilahy tsy hanana afa-tsy sombi-mofo ; ary ny vehivavy mpijangajanga dia hihaza ny aina sarobidy".

"Mahatondra afo ao an-tratrany va ny olona, ka tsy ho may ny akanjony ?", "Misy mahadia vainafo va ka tsy ho may ny tongony ? Dia toy izany izay mankamin'ny vadin’ny namany: izay rehetra mikasika azy dia tsy ho tsy manan-tsiny." (Fa meloka eo anatrehan’Andriamanitra izy).

"Izay mijangajanga amin’ny vehivavy dia tsy ampy fahalalana ; manimba-tena izay manao izany.", "Ratra sy fahafaham-baràka no ho azony ary tsy ho afaka aminy ny tondro-molotra. Fa ny fahasaro-piaro dia mampisafoaka ny lehilahy, koa tsy hamindra fo izy amin’ny andro hamaliana. Tsy handinika izay vola avotra izy, ary tsy hety ho afa-po na dia omenao fanomezana betsaka aza" (Oha. 6:23-35).

HO AN’NY MPITOVO

"Fa teo amin’ny varavarankelin’ny tranoko, dia teo amin’ny makarakara no nitsirihako, ka nahita anankiray tamin'ny kely saina aho, izay nandeha tamin'ny lalàna akaikin ny zoron-tranon'ny vehivavy janga sy nizotra nankany an-tranony, nony takariva ilay somambisamby iny sy tamin’ny alina efa maizina dia maizina. Dia indro, nisy vehivavy nitsena azy sady manao fitafian’ny janga no mifetsy am-po, (sady vavàna no maditra, tsy manajanona ao an-tranony ny tongony ; fa vetivety mby eny ivelany izy, vetivety eny an-dalambe ary mamitsaka eny an-joron-trano rehetra eny izy). Ka dia nisavika ilay tovolahy izy ka nanoroka azy sady nisolantsolana taminy ka nilaza hoe: Manana fanati-pihavanana aho aty amiko ; ary androany no efa nanefako ny voadiko. (Vao avy nivavaka ho anao aho ary ny toeranao ato amin’ny fiainako, na vao avy nivavaka tamin’Andriamanitra aho mba hanirahany ny olona ilaiko hanampy ahy ary fantatro fa izany no sitrapon’Andriamanitra dia ny hiarahantsika (izany no lalana alehan’ny sasany na dia any am-piangonana aza mba hamandrihana ny fanahin’ny tsy manan-tsiny). Koa dia nivoaka hitsena anao aho, mba hitady fatratra ny tarehinao, ka dia nahita anao. (Raha tsy ianao no azony dia tsy maintsy ho nahazo olon-kafa izy. Tsy dia misy lanjany loatra ianao.) Ny fandriako dia nasiako firakotra tsara, dia lambam-pandriana misoratsoratra voafoly tamin'ny hariry madinika avy tany Egypta. Efa norarahako miora sy ahalima ary havozo manitra ny fandriako. Andeha, aoka isika hivoky fitia mandra-pahamarain’ny andro, aoka ho feno fahafinaretana amin’ny fitiavana isika (na dia mampalahelo ny zazavavy tsara aza izany). Fa tsy ao an-trano ny lehilahy, fa lasa nivahiny lavitra izy ; ny kitapom-bola dia nentiny any aminy, ka tsy mbola hody izy raha tsy amin'ny andro voatendry (Oha. 7:6-20).

"Tamin’ny teniny mahafinaritra maro no nampanekeny azy, tamin’ny fandroboan'ny molony no nitaomany azy, ka dia nandeha nanaraka azy niaraka tamin’izay ilay zatovo, tahaka ny omby entina hovonoina, ary tahaka ny adala hogadraina amin'ny boloky hazo ambaram-piboroaky ny lefom-pohy amin’ny atiny ary tahaka ny vorona mipaoka ny fandrika, fa tsy fantany hahafaty ny ainy izany. "Koa mihainoa ahy ianareo, ry zanaka, ary atreho ny tenin’ny vavako. Aoka tsy hivily ho any amin’ny lalany ny fonareo ary aza mania ho amin’ny alehany. Fa efa betsaka no lavo naratrany ; eny, maro ny lehilahy efa matiny. "Ny tranony dia lalàna mankany amin’ny helo, midina mankany amin'ny efitranon'ny fahafatesana." (Oha. 7:6-27).

NY VEHIVAVY ADALA DIA :

Toa manintona, toa tsotra, nefa tsy mahay na inona na inona (mety hiebo ho mahay raharaha izy ka heverinao fa ilainao ny hanampiany anao fa ny Tenin’Andriamanitra manao hoe: "Tsy mahalala na inona na inona izy"), aleo lavitra maka olo-marina izay tsy mamitsaka hikendry sy hambabo ny fanahinao ka hanimba ny fiainanao ary hitondra anao ho amin’ny fahalevonana mandra-piboroaky ny lefom-pohy amin’ny atinao, ary nony mifoha ianao dia hahita fa lasa ny herin’ny taonanao rehetra, ho eo am-pofoan’ny vehivavy vahiny ; ary hanjonitra ianao amin’ny farany ka tsy hisy vola intsony hitsaboana raha marary. Betsaka ny lehilahy mpanan-karena no nila tsy hahita sombi-mofo hohanina noho ny nataon’ny vehivavy janga. TSY FETSY noho ny devoly ianao. TSY MATSILO NOHO ANDRIAMANITRA Izay mahita ny ataonao rehetra sy mahalala ny hevi-dratsinao rehetra na dia izay ataonao amin’ny namanao miara-miangona aminao aza ianao. Milaza izay hataony Andriamanitra raha manaraka vehivavy vahiny ianao ka mijangajanga aminy. Tsy fetsy noho ny vehivavy janga izay mikendry ny fanananao rehetra ianao. Avereno vakina iretsy Soratra Masina iretsy, ka mahazoa fahalalana. Vonjeo ny fiainanao ka tano ny voninahitrao sy ny harenao sy ny fahasalamanao, ny fahasambaranao sy ny fiadananao.

"Mipetraka eo am-baravaran'ny tranony ny vehivavy adala ary amin’ny seza eny amin'ny fitoerana avo eo an-tanàna, mba hiantso ny mpandalo izay mizotra amin’ny alehany." (Tsy ianao irery akory no ilalaovany, raha maharava ny tokantranonao izy dia maharava tokantranon’olon-kafa moramora toy izany koa. Tsy misy tahotra an’Andriamanitra eo amin’ny masony na ao am-pony. Tsy ho raharahainy akory izay fiheveranao, mahafinaritra azy aza ny mampijaly anao amin’ny fampanaovana anao izay sitrapony ary dia hihomehezany ianao rehefa rava fananana).
Ny tafika mahery indrindra nanananay (Amerika) tamin’ny ady lehibe faharoa dia ilay anankiray niady hatrany Aostralia ka nankany amin’ny Nosy Filipina. Azony nisesy ireo nosy maromaro. Tena andian-tafika mahery fo izy io mandra-pahatongany teo amin’ny nosy kely iray farany. Toa hoatry ny efa lavitr’azy ny fahavalony ka dia nanararaotra nisotro sy nitady vehivavy janga izy. Nony alina dia norarafan’ny fahavalo izy ireo ka ripaka daholo afa-tsy vitsy kely foana izay tsy nety nanao izany fahotana izany. An’arivony ny zatovolahy no maty tsy noho ny naha-mpiady mahatoky azy ireo ka netezany hanavotra an’i Amerika, fa noho ny fankanesany tany an-tranon’ny vehivavy janga fony izy tany am-pitan’ny ranomasina.

Na iza na iza tsotra, aoka izy hitodika eto ary ho an’izay mikatsaka fahalalana dia hoy izy taminy : "Mamy ny rano angalarina ary fy ny mofo hanina amin’ny fiafenana. Nefa tsy fantany fa ny maty no ao, ary ao amin'ny halalin’ny helo ny olona nasainy.

Ny ilaina hataonao dia ny mamaky ny tantaran’ny fiainana mahatsiravina nananan’ireo vehivavy janga voalaza ao amin’ny Baiboly, (ny hoe: "janga" eto, dia vehivavy tia firaisana tsy ara-dalàna, mandrakariva mba hahazoany vola, na laza), dia hohitanao izay nanjo ny fireneny noho ny ratsy nataony. Nampianatra ny olona hijangajanga sy hanao vetaveta Jezebela, dia nofaizin’Andriamanitra tamin’ny fahafatesana mahatsiravina izy, fa natsipin’ny mpiambina azy avy teny am-baravarankely ary alohan’ny niantefany tamin’ny tany dia efa narapaky ny alika izy.
Nampivadika ny lohan’i Solomona ireo vadi-tsindranony marobe ka nahatonga ny fiafaran’ny fiainany ho feno alahelo ary ny fanjakany ho voasaratsaraka taorian’ny nahafatesany .
Lozabe tokoa i Herodiasy ka nampanaiky an’i Heroda hamono ny mpaminany dia i Jaona Mpanao-batisa.

Ao amin’ny Boky farany ao amin’ny Baiboly, dia ny Apokalypsy, dia mampitandrina ny fiangonana Jesosy mba tsy hamela ny vehivavy janga hampianatra ao am-piangonana ka milaza fa hampandaloviny fahoriana lehibe ireo izay mijangajanga aminy.

Misy mpitovo sasany mihevitra fa ny vehivavy efa namoafady taloha dia mety ho vady tsaratsara kokoa noho ny zatovovavy tsotra izay mety ho saro-kenatra sy maotina kanefa tsara toetra ary mahatonga ny lehilahy ho tafakatra ambony. RAHA MANAMBADY VEHIVAVY efa nisaorana ianao na izay efa nandao ny vadiny dia MIJANGAJANGA ary raha misaotra ny vadinao ianao dia MlJANGAJANGA ary mampijangajanga azy koa. Koa aza mitaraina fa mba manao izay ataonao koa ny vadinao. Fa tsy mahafa-tsiny ny iray amin’ izy ireo akory izany sady tsy mahavonjy azy amin’ny ozon’Andriamanitra sy ny fahatezerany ary ny helo. Ny fibebahana ihany no hahavonjy azy ireo.

Hoy ny Apokalypsy 21:8 hoe: "ny mpivaro-tena dia hanana ny anjarany ao anatin’ny farihy mirehitra afo sy solifara, izany no fahafatesana faharoa". Ary ao amin’ny Apokalypsy 22:15, "Fa any ivelany (ivelan'ny lanitra) ny mpivaro-tena ary izay rehetra tia lainga sady manao lainga.

Ao amin’ny Efesiana 5:5 : "Fa fantatrareo marina fa samy tsy manana lova eo amin’ny fanjakan’i Kristy sy Andriamanitra na ny vehivavy mpivaro-tena... "
Ny Galatiana 5:19-21 indray: "Fa miharihary ny asan’ny nofo, dia izao: Fijangajangana, fahavetavetana, fahalotoana, fïjejojejoana ara-panahy izay lazaiko aminareo rahateo, tahaka ny voalazako fahiny koa, fa izay manao izany dia tsy handova ny fanjakan’Andriamanitra."

Raha te-handao ny fïainana feno fijangajangana ataony ny lehilahy dia mandinika miaraka amin’izay ny fomba hilazany ny toe-javatra amin’ilay vehivavy janga. Very ny heviny amin’izay fomba hanaovany izany mba tsy hampisendaotra ny fon’ilay vehivavy janga. Tamin'ny nandaozany ny vadiny ara-dalàna sy ny zanany anefa izy, dia tsy mba nisy eritreritra kely akory ny hoe: ahoana no hanazavako ny raharaha amin’izy ireo, fa dia lasa fotsiny ary angamba tsy mba nanoratra ho any an-trano akory nandritry ny volana na taona maro. Fa izao kosa nony te-hanitsy ny fiainany eo imason’Andriamanitra izy dia mihevitra fa tsy maintsy mitandrina tsara ka mihevitra fa ny tokony hataony voalohany indrindra dia ny mandamina ny toeran’ilay vehivavy janga sy ny zanany ka manao fiomanana tsara ary manome azy ireo zavatra tsara alohan’ny handaozany azy, kanefa fony nandao ny vadiny izy dia tsy niraharaha akory na andro Krismasy, na taom-baovao, na hatsiaka na hafanana fa dia lasa fotsiny ary namela ny vady aman-janany hikarakara tena. Fa nony hiverina amin’io vady ara-dalàna io izy dia ampidiran’ny devoly hevitra mba hijanonany amin’ilay vehivavy janga aloha mandra-pahitany hevitra amin’ny hanomezany azy ny zavatra ilainy amin'ny androny sisa: RAHA MISY VEHIVAVY TSY VALAHARA KA MANDRAVA NY TOKANTRANON’NY VEHIVAVY HAFA ANANKIRAY ka maka ny vadiny, na raha misy lehilahy tsy vanona ka maka vadin’olona, kanefa raha vonona hiala amin’ny fiainan-dratsiny izy dia TSY MAINTSY MIVONON-KIJINJA IZAY NAFAFINY HO AZY IZY.

Tsy mamafy voan-dandihazo ianao ka manantena hijinja voaloboka. Dia toy izany koa, izay mamafy fahotana aza manantena hijinja fahasambarana sy ho afa-maina amin’ny fijaliana nateraky ny fahotana aminao. Mety hibebaka ianao fa ny voa nafafinao sy ny toe-javatra efa nasavoritakao dia tsy ho afaka amin'ny fanaovanao fotsiny hoe: "Malahelo aho". Mety hibebaka ny mpamono olona fa tsy mahaverina ny ain’ilay nalatsany rà akory izany . Mety hibebaka ny mpijangajanga (na lahy na vavy) fa izany akory tsy mampiala eto an-tany ny zaza naterany tamin’ny fahotana. Hoy ny Soratra Masina: Tsy ho afaka mihitsy ny pentina " fa izay afafin’ny olona no ho jinjainy."

Tena zava-dehibe mihitsy io fijangajangana io, koa jereo tsara, ry Ray aman-dreny ny lalan-kalehan’ny zanakareo lahy sy vavy, raha tianareo ho sambatra izy ireny ka tsy hisy loza mihantona mandrakariva eo ambonin ny lohany.
Ny tsora-kazo ahatra eo amin’ny tenan’ny zanakareo sy ny fampianarana mahatoky avy amin’ny Tenin’Andriamanitra no hahatonga azy ireny handositra fijangajangana sy fahavetavetana. Mba mankanesa ange eny amin’ny trano fitsaboana ny adala sy fitaizana ny ankizy e, dia hahita zaza maro kilemaina noho ny fijangajangana sy fahavetavetana nataon’ny ray aman-dreniny ianao. "NY FAHAMARINANA sy ny fankatoavana ny didin’Andriamanitra no MANANDRATRA NY FIRENENA fa ny OTA kosa dia FAHAFAHAM-BARAKA amin’ny OLONA".

Ny zanaky ny mpijangajanga sy ny vehivavy janga kosa izay mihomehy an’Andriamanitra ka manara-dia ny ray aman-dreniny dia hoy ny Teny ao amin’ny Isa. 57:3-21: "Fa ianareo kosa dia mankanesa aty, ry zanaky ny mpanandro, ianareo taranaky ny mpijangajanga. Iza no ihomehezanareo ? Iza no isanasananareo vava sy itrangatranganareo lela ? Tsy taranaky ny fihodinana va ianareo sady taranaky ny lainga ? Ianareo dia mahamaimay ny fonareo amin’ny sampy eny ambany hazo maitso rehetra ; ka mamono zaza eny an-dohasaha, eny ambanin’ny tsefatsefaky ny harambato. Ao amin’ny vato kilonjy any an-dohasahan-driaka no anjaranao ; eny, izany no anjaranao ; ireny koa no nanidinanao fanatitra aidina sy nanateranao fanatitra hohanina. Hahatsindry fo amin’izany va Aho ? Teo ivohon’ ny varavarana sy ny tolam-baravarana no nametrahanao ny fampahatsiarovana anao.

"Raha mitaraina ianao, aoka ireo antokonao no hanafaka anao ; fa hongahan’ny rivotra avokoa ireo ; zava-poana no hahalasa azy ; fa izay mametraka ny fitokisany Amiko kosa no hanana ny tany sy handova ny tendrombohitro masina. Ary Izy hilaza hoe: Manandrata, eny, manandrata ka manamboara lalana, esory izay mahatafintohina eny amin'ny alehan’ny oloko. Fa izao no lazain’ny Iray Avo sy Manerinerina, Izay monina mandrakizay, Masina no anarany: Ao amin’ny fitoerana avo sy masina no onenako, ary ao amin’ ny torotoro fo. Efa nahita ny lalany Aho, nefa hahasitrana azy, dia hitari-dalana azy Aho ka hampody ny fiononana ho aminy sy ho amin’ny malahelo ao aminy. Ka dia hahasitrana azy Aho. Fa ny ratsy fanahy dia tahaka ny ranomasina misamboaravoara, tsy mety tafatoetra izy, ka ny ranony dia mamoaka loto sy fotaka. TSY MISY FIADANANA HO AN’NY RATSY FANAHY, hoy ANDRIAMANITRO ".

Andriamanitra milaza fa hotsarainy haingana ny mpijangajanga, "Indro, ianareo matoky ny teny lainga, izay tsy mahasoa anareo. Hangalatra sy hamono olona sy hijangajanga sy hianian-tsy to va ianareo ? ary tonga MIJORO EO ANATREHAKO AMIN’ ITY TRANO izay antsoina amin’ny anarako ITY ka manao hoe: EFA AFAKA IZAHAY MBA HANAO IREO FAHAVETAVETANA REHETRA IREO ? (Efa navelan’Andriamanitra ny fahotantsika taloha ka dia mahazo mijanona amin’ny fanohizana ny fijangajangana isika). Moa tonga zohy fieren'ny jiolahy eo imasonareo va ity trano izay antsoina amin'ny anarako ity? (Moa va mety amin’ny mpitondra fivavahana ny mamela ny mpijangajanga ho velona amin’ny fijangajangana ?) Fa mandehana ianareo ankehitriny any amin’ny fitoerako izay tao Silo, izay nasiako ny anarako tany am-boalohany, ka JEREO IZAY NATAOKO TAMINY NOHO NY HARATSIAN’NY ISIRAELY OLOKO.

"Koa ankehitriny, hoy Jehovah, satria nanao izany zavatra rehetra izany ianareo, ary niteny taminareo Aho, eny, nifoha maraina koa ka niteny taminareo, nefa tsy nohenoinareo, ary niantso anareo Aho, nefa tsy novalianareo ; koa dia ho toy ny nataoko tamin’i Silo no hataoko amin’ity trano izay efa nantsoina tamin’ny Anarako sady itokianareo ity, sy amin’ny fitoerana izay nomeko anareo sy ny razanareo. Ary hoesoriko hiala eto anatrehako ianareo toy ny nanesorako ny rahalahinareo rehetra, dia ny taranak’i Efraima rehetra. Koa AZA mivavaka ho an’ity firenena ity ianao ary aza manandratra fitarainana sy fivavahana ho azy na mifona Amiko, FA TSY HIHAINO ANAO AHO. Fa tsy ny amin’ny fanatitra dorana sy ny fanatitra hafa no nandidiako azy, fa izao kosa no nandidiako azy hoe: ANKATOAVY NY FEOKO, dia ho Andriamanitrareo Aho ary ianareo ho oloko, ka handeha amin’ny lalana rehetra nandidiako anareo ianareo, mba hahitanareo soa. Kanjo tsy nihaino izy. Nametraka ny fahavetavetany ao amin’ny trano izay efa antsoina amin’ny Anarako izy mba handoto azy, ny tenin’ i Jehovah dia nolaviny, ka FAHENDRENA INONA NO AO AMINY ? Ary noho izany dia homeko ho an’ny hafa ny vadiny, ary ny sahany ho an’izay handova azy, satria izy rehetra na ny kely na ny lehibe dia samy fatra-pila harena, hatramin'ny mpaminany sy ny mpisorona dia samy mamitaka avokoa. Fa nataotaony foana ny fanasitranana ny faharatran’ny zanakavavin’ny oloko tamin’ny nanaovany hoe: FIADANANA, FIADANANA ; KANJO TSY MISY FIADANANA TSINONA.

"Menatra va izy raha nanao fahavetavetana? Tsia, tsy menatra izy, na nivoaramena akory ; koa ho lavo eo amin’izay lavo izy ; amin’ny andro hamaliana azy dia hazera izy, hoy Jehovah. Fa, indro Aho handefa aminareo bibilava sy menarana izay tsy azon’ody, ka hanaikitra anareo izany, hoy Jehovah.
"Moa tsy misy balsama va any Gileada ? Moa tsy misy dokotera va any ? Koa NAHOANA NO TSY TANTERAKA NY FANASITRANANA NY ZANAKAVAVIN’NY OLOKO ? (Jer. 7, 8, 9.)

"Enga anie ka ho rano ny lohako, ary ho loharanon-dranomaso ny masoko, satria mpijangajanga avokoa izy rehetra, ary fiangonan'ny olona mpamitaka. Ary manenjana ny lelany toy ny fanenjana tsipika izy mba handefa lainga, nefa tsy araka ny marina no mahahery azy ety ambonin’ny tany. Noho izany, indro hofahanako zava-mahafaty ity firenena ity sy homeko ranon’afero izy hosotroiny. Ary haeliko any amin’ny jentilisa tsy fantany na fantatry ny razany izy ; ary hampanenjehiko azy ny sabatra ambara-pandaniko azy.

Tadidio fa TSY MBOLA NIOVA ANDRIAMANITRA, manao famindrampo amin’izay miala marina amin’ny lalan-dratsiny Izy, dia izay miantso an’i Jesosy Kristy mba hamela azy ka tsy mijanona intsony amin’ny helony. Hoy ny (Mat. 5:32) "NA ZOVY NA ZOVY NO HANAMBADY IZAY VOASAOTRA DIA MIJANGAJANGA". Amin’izao ankehitriny izao no fotoana ilazana izany eto ; izany hoe isaky ny mikasika azy (ilay voasaotra) izy dia manao fijangajangana vaovao indray. Azo avela heloka noho ny fijangajangana ianao raha manajanona an’izany fa raha mbola tohizanao ny fijangajangana, hahavita inona aminao ny fitalahoana ny famindrampon’Andriamanitra. Mety ho voavela heloka ny mpamono olona, kanefa raha mbola mamono olona isan’andro, na isaky ny indroa andro izy, iza no hino fa efa navelan’Andriamanitra ny helony RAHA TSY MANAN-KEVITRA NY HIALA AMIN’ NY FAHOTANY IZY ?

Ny heloka amin’ny faniratsirana dia io heloka amin’ny filalaovana amin’ny indrafon’Andriamanitra io indrindra. Hoy ny fanontanian’i Paoly: "Mbola hitoetra amin’ny ota ihany va isika hitomboan’ny fahasoavana ? Sanatria izany ! Hataontsika izay efa maty ny amin’ny ota ahoana no ho velona aminy ihany ?" (Rom. 6:1-2).
Moa misy fanantenana ho an’ny vehivavy janga ve ? Eny, nandroaka devoly fito tamin’i Maria Magdalena Jesosy ary tonga mpianatr’i Jesosy Kristy izy sady izy no mpilaza ny fitsanganany tamin’ny maty voalohany. Nilatsahan’ny Fanahy Masina izy tamin’ny andron’ny Pentekosta rehefa navelan’Andriamanitra ny helony ary tsy niverina nanota intsony izy.

Ilay vehivavy teo amin’ny fantsakana tany Samaria dia efa niova vady in-5 ary vadin’olona no nipetrahany tamin’ny fotoana nihaonan’i Jesosy taminy ka nilazan’i Jesosy taminy ny zavatra rehetra nataony. Fa faly loatra izy noho ny famelana ny helony, dia lasa tany an-tanàna ka niantso ny olona rehetra tao, dia tamy ireo ary niangavy an’i Jesosy mba hijanona ao aminy roa andro indray. Ary voavonjy daholo izy satria tena nialan’ilay vehivavy marina tokoa tamin’ny fony rehetra ny fahotany.

Nisy vehivavy azo nijangaianga anankiray nentina teo Aminy ka saiky hotoraham-bato araka ny voalazan’ny lalàna, dia hoy Jesosy: "Izay tsy nanota eo aminareo no aoka hitora-bato azy voalohany. Dia niondrika indray Izy ka nanoratra teo amin’ny tany, nony efa nampitràka ny lohany Izy dia indro hitany fa tsy nisy iray tafajanona intsony mba hitora-bato azy satria efa samy nanota daholo, dia hoy Jesosy: "IZAHO KOA DIA TSY MANAMELOKA ANAO, mandehana, ary AZA MANOTA INTSONY".

Fa mitondra alahelo lehibe sy fahasahiranana ho an’izay lavo tao aminy, ny fiarenana amin’ny fîjangajangana, satria mahatonga ilay zazavavy hiahy irery ny zanany izany ; ary henatra ho an’ny fianakavian’ilay zazavavy rehefa miala ralehilahy mba hanarina ny fiainany.

Tena zavatra mahalasa eritreritra mihitsy ny mahita ny ahiahy manjo ny lehilahy amin’ny handaozany ny vehivavy janga sy ny zanany, nefa tsy mba nampaninona azy akory ny nandao ny vadiny ara-dalàna sy ny tokantrano misy ireo zaza tsy manan-tsiny. Fa nony efa mieritreritra ny lalany izy ka te-hanarina ny fiainany, dia injay fa nandeha ny tsiny ataon'ny maro noho ireo ZAZAKELY TSY MANAN-TSINY naterak’ilay mpijangajanga. Tokony hieritreritra tsara aloha ny zazavavy ka handanjalanja ny vokatra hojinjainy raha miverina amin’ny vadiny ilay lehilahy, mialoha ny handaniany zara ny tenany ny amin’ny ho avy. Raha tsy valahara ny zazavavy ka mitetika haka vadin’olona fa tsy miandry ny anjara soa atolotr’Andriamanitra azy, dia izy irery no hivesaran’ny famelomana ny zaza naterany tamin’ny ota raha miova fo ilay lehilahy ka miverina amin’ny vadiny marina teo aloha.

Raha nasain’i Saray naka ny andevovaviny Abrama mba hahazoany zanaka aminy ka hifalian’i Saray amin’ny fananany zanaka amin’i Abrama, dia tsy izany no fikasan’Andriamanitra fa fahalemen’i Saray izany. Ary rehefa notanterahan’Andriamanitra ny toky nomeny ka nomeny an’Isaka izay naterak’i Saraha ary rehefa nitombo Isaka ka noesoesoin’ilay andevovavy, dia ny zava-piseho mandrakariva ihany no niseho: tsy zakan’i Saraha ny hisian’ny vehivavy hafa maharevo an’i Abrahama, koa dia hoy izy: "ROAHY IO ANDEVOVAVY IO sy ny zanany !" Nampalahelo an’ i Abrahama izany, fa hoy Andriamanitra tamin’i Abrahama: "HENOY IZAY LAZAIN’I SARAHA, ROAHY NY ANDEVOVAVY fa TSY TOKONY HIARA-MANDOVA amin’Isaka ny andevovavy sy ny zanany."
Mafy tamin’ ilay andevovavy sy Isimaela izany, nefa Andriamanitra no niahy azy ka nanao an’Isimaela ho firenena lehibe Izy. Fa mbola mifandrafy ihany izao Isaka sy Isimaela. Tsy mety hanana fandriam-pahalemana akory ny ota. TSY MAINTSY VONOINA NY OTA ALOHAN’NY HIANTOMBOHANY.

Na dia ao amin’ny Testamenta Taloha aza izay ahitana lehilahy mampirafy dia hita fa tsy mbola nitondra fahasambarana na oviana na oviana ireny ; fa fahasosorana kosa na dia tamin’izy mirahavavy samy vadin’i Jakoba aza. TSY NATAON’ANDRIAMANITRA HITAMBATRA AMIN-DEHILAHY IRAY NY VEHIVAVY ROA.
Misy mihevitra, fa noho ny Gal. 2:16 manao hoe: "Nefa fantatsika fa tsy mba hamarinina amin’ny asan’ny lalàna ny olona fa amin’ny finoana an’i Jesosy Kristy, fa tsy amin’ny asan’ny lalàna, satria tsy misy nofo hohamarinina amin’ny asan’ ny lalàna", dia tsy eo ambanin’ny lalàn’Andriamanitra intsony izy. Mihevitra izy fa tsy hofaizina ny fijangajangana raha mitohy manao izany izy.

Kanefa hoy ny andininy manaraka io indrindra: "Fa raha mitady hohamarinina ao amin’i Kristy isika, nefa ny tenantsika no hita fa mpanota, moa mpanompon’ny ota va Kristy ? Sanatria izany. Fa raha ny zavatra efa noravako no atsangako indray, dia mampiseho ny tenako fa mpandika lalàna aho.

Ny toko faha-4: "Nefa ahoana no lazain’ny Soratra Masina ? "Roahy io andevovavy io sy ny zanany lahy ; fa ny zanaky ny andevovavy tsy hiray lova amin’ny zanaky ny tsy andevovavy"

Ny toko faha-5:17: "Fa ny nofo manohitra ny Fanahy ary ny Fanahy manohitra ny nofo ; ary mifanohitra izy roroa, mba tsy hahazoanareo manao izay zavatra tianareo. Fa raha tarihin’ny Fanahy ianareo, dia tsy mba ambanin’ny lalàna (raha tsy izany dia mbola eo ambanin’ny lalàna sy ny famaizany ianareo). Fa miharihary ny asan’ny nofo, dia izao: FIJANGAJANGANA, fahalotoana, fijejojejoana, sns... izay lazaiko aminareo rahateo, tahaka ny voalazako fahiny koa, fa izay manao izany dia tsy handova ny fanjakan’Andriamanitra. Fa izay an’i Kristy Jesosy dia niara-nanombo ny nofony mbamin'ny faniriany sy ny filàny tamin'ny hazofijaliana. Raha velona ao amin’ny Fanahy isika, dia aoka handeha araka ny Fanahy koa." (Gal. 5:18-25).

Ny Toko 6:8: "Izay mamafy ho an’ny nofony dia hijinja fahasimbana avy amin’ny nofo ; ary izay mamafy ho an’ny Fanahy dia hijinja "FIAINANA MANDRAKIZAY avy amin’ny Fanahy"

Ny hoe manombo ny nofo, dia hoe manombo ny fijangajangana, fahavetavetana, sns... no dikany, ary koa tsy manolo-tena hanao izany, na hanaram-po amin’ny filàny. ZAVA-TSAROTRA tokoa izany, TSY MORA ny miarina amin’ny fijangajangana fa fijaliana samy irery no dikany, kanefa izay miverina amin’i Jehovah dia AFA-MANDRESY, fa raha tsy haharo ny olona tsy hanota Andriamanitra, dia izay olona te ho velona tokoa ho an’Andriamanitra, dia kely loatra izany ny herin’Andriamanitra. Fa isaorana anie Andriamanitra fa izay nihabeazan’ny ota no nihoaran’ny fahasoavana be lavitra.

Hoy Paoly: "Asio, vonoy ny asan’ny nofo", aza milalao aminy ka mihevitra ny hisangy azy fotsiny dia handao azy, adala ianao raha mihevitra izany satria feno fitaka ny fo sady tena ratsy, iza no hahalala ny aminy ? Miantomboka amin’ny fijerena sy ny faniriana ny fijangajangana. Tsy afa-miady hevitra sy mifandahatra amin’ny fijangajangana ianao, ny hany fanafodiny dia ny mandositra ny filàn’ny tanora fanahy, miezaka mitady fahamarinana, ary miady ny ady tsaran’ny finoana. Fa ampy ho anao ny fahasoavan’Andriamanitra raha te-hanaraka ny Tompo ianao ka hanao ny lanitra ho fonenanao. Raha mbola mifikitra amin’ny fijangajangana ianao dia hivarina any amin’ny helo ; dia aleonao ve hijaly any amin’ny helo mandrakizay noho ny fahotana kely mandritry ny alina vitsivitsy.

Natosik’i Paoly tany amin’i Satana ny lehilahy anankiray mba handevonany azy ka hampianarany azy tsy hijangajanga.

Misy olona izay tsy maintsy avela hioty ny vokatry ny fahotany aloha vao mahatsiaro tena ka hiantsoany tahaka an’i Davida, endrey izany hadalany niala ny didy lehibe sady mahatokin’Andriamanitra. "Ary tsy misy fizaha-tavan’olona amin’Andriamanitra."

Ry Ray aman-dreny, ho famonjena ny zanakareo dia tsy tokony hatoritory ianareo ka hamela ny zanakareo handeha amin’izay tiany, hifanadala amin'ny zatovolahy na lehilahy efa manambady. Ry Reny, tokony hitandrina ianareo mba tsy hahatonga ny zanakareo vavy ho mpandrava tokantranon’olona. TSY FIVAVAHANA NO ILAINA AMIN'NY TOY IRENY fa fiambenana sy fitandremana kosa ary famonoana ny ota hatrany an-karanany. Noho ny zatovolahy sy zatovovavy tsy tan-dalàna: zavatra hafa no takian'ny Soratra Masina aminareo fa tsy ny handeha hatory fotsiny ka hanao hoe: "Efa nanao izay azoko natao aho, miangona aho ka tsy fantatro izay tsy maha-voavonjy ny zanako". Manantena Andriamanitra, ry Ray aman-dreny, fa tsy hitsitsy ny tsora-kazonareo amin’ ny zanakareo lahy na vavy ianareo mba hamonjena ny fanahiny tsy ho any amin’ny helo. (Oha. 23:13-14). Azonao atao ny mampandeha azy amin’ny lala-mahitsy raha tianao, mila fiezahana izany, mila fiarahana aminy izany, mety ny tsy hamelana ny reny hiasa any ivelan’ny tokantrano, ka dia tsy maintsy izay azon’ny ray no hiveloman’ny fianakaviana. Avelao kely ny haingo isan-karazany mba hamonjena an'i Bozy. Fifaliana kosa no ho vokatr’izany amin’ny fiainan’ny zanakareo ary koa fitahian’Andriamanitra aminy sy aminareo, ary fahasalamana ho an’ny vatanareo.

Tsy hahavita soa ho an’ny olona ny fivavahana indraindray raha tsy mandray ny tsora-kazony izy hikapohana ny zaza maniasia ka mampiverina azy amin’ny lala-mahitsy mba hampijoro azy sy hanitsiana azy ary tsy handravany tokantranon’olona.

Moa tsy misy balsama va any Gileada ? Eny, misy any, saingy ny fijangajangana aloha no tsy maintsy ialana alohan’ny hitondran’Andriamanitra fanasitranana na hihainoany ny vavak’ireo ray aman-dreny nampirisika ny zanany amin’izany fiainana izany. "Mialà, eny, mialà amin’ny lalana ratsy nalehanareo ka aoka ho velona fa nahoana ianareo no te-ho faty ?"(Deo. 30).

Hoy Andriamanitra ao amin’ny Ezekiela 14:6 "Mibebaha, dia miambohoa ny fahavetavetanareo rehetra". Ialao ny fijerena na ilay olona niara-nanao ratsy taminao, na ny sariny na ny fanomezana nataony. Ary hoy ny Ezekiela 18:30 "Mibebaha ka mitodiha hiala amin’ny fahadisoanareo rehetra, dia tsy ho fandringanana anareo ny heloka. Ario ho afaka aminareo ny fahadisoanareo rehetra izay nataonareo ka manaova fo vaovao sy fanahy vaovao ho anareo ; fa nahoana no ho faty ianareo, ry taranak’Isiraely ? Fa tsy sitrako ny fahafatesan’izay maty, hoy Jehovah Tompo. Koa mitodiha ianareo, mba ho velona".

Ao amin’ny Ezekiela 33:13-16 "Raha holazaiko amin’ny marina hoe: Ho velona tokoa izy, nefa izy mitoky amin’ny fahamarinany manokana ka manao heloka, dia tsy hotsarovana ny fahamarinana rehetra izay nataony fa ny heloka nataony no hahafaty azy. Ary koa, raha hoy Izaho kosa amin’ny ratsy fanahy: Ho faty tokoa ianao, nefa mialà amin’ny fahotany izy sady manao izay ara-dalàna sy mahitsy, raha mamerina ny natao tsatoka ny ratsy fanahy sady mampody izay norobainy ary mandeha araka ny didy mahavelona ka tsy manao heloka, dia ho velona tokoa izy fa tsy ho faty. Ny fahotana rehetra izay nataony dia tsy hotsarovana aminy intsony ; manao izay ara-dalàna sy mahitsy izy, ka dia ho velona tokoa."

Maro ny olona mety hanao hoe: "Ka hataoko ahoana no fiharitra ny aretim-po sy fahanginana izay tsy maintsy ho vokatr’izany fisarahana izany amiko ?" Hoy Jesosy: "Ny Fanahin’i Jehovah no ato amiko satria nanosotra Any hitory teny soa mahafaly amin’ ny mahantra Izy ; naniraka Ahy hanasitrana ny torotoro fo, hitory fahafahana amin'ny babo, hanafaka izay nampahoriana". (Lio. 4:18). Tonga hanafaka anao amin’ny fahotanao Jesosy ary hanasitrana ny ratra izay vokatr’izany fahotana izany na ara-batana, na ara-tsaina na ara-panahy izany. Tonga hanafaka anao amin’ny fanamelohana anao noho ny fahotanao Jesosy ary hanasitrana ny fo malahelo. Hoy Jesosy: "Ampy ho anao ny fahasoavako fa ny HERIKO dia TANTERAHINA amin’ny fahalemena (II Kor. 12:9). Nefa teo amin’izay nihabeazan’ny ota no nihoaran’ny fahasoavana be lavitra, mba ho tahaka ny nanjakan’ny ota tao amin’ny fahafatesana no hanjakan’ny fahasoavana kosa amin ny fahamarinana ho amin'ny fiainana mandrakizay amin’ny alalan’ i Jesosy Kristy Tompontsika." (Rom. 5:20-21).

Raha mahavonjy Andriamanitra dia mahatahiry koa, ary hotehiriziny ho madio ianao sady ho masina, ka hamoa voan’ny fahamarinana. Hahalala ny fahasoavan’Andriamanitra ianao rehefa miala amin’ny lalan-dratsy nalehanao ; fa raha mbola mihosona ao amin’ ny fotaky ny fahalotoana ianao dia tsy mba hahalala mihitsy ny hasoan’ny hoe: voadio. Tsy mandro ianao raha mipetraka ao anaty lavaka feno fotaka, fa raha miala ao amin’ny fotaka ianao ka misasa amin’ny rano madio, dia ho tsaroanao fa tsara lavitra ianao.

Fa ahoana kosa ny amin’ny fahavetavetana ? Moa ve mahazo manambady ny olona raha nahavita fahavetavetana? "Eny", hoy ny Soratra Masina ; nefa rehefa manambady izy ary misy mpialona maka ny vadiny, dia mety handao azy ralehilahy ka tsy hiara-mitoetra aminy intsony, ary hilaza tena ho mahazo maka vady hafa izy satria nandiso fanantenana azy ravehivavy. Ary ny anarany sy ny hoavin-dravehivavy dia rava mandrakizay, na iza na iza manambady azy rehefa voasaotra izy dia mijangajanga (Mat. 5:32).

Ny zazavavy manambady ara-dalàna lehilahy efa manambady dia tsy ara-dalàna ny fanambadiany eo anatrehan’ny lalàn’ny tandrefana sy ny Eoropeana, mahazo manambady izay tiany izy raha miala amin’ilay namitaka azy miaraka amin’izay. TSY MISY IZANY HOE FAMPAKARAM-BADY ARA-PANAHY SY TSY ARA-PANAHY IZANY. Ny fanambadiana dia ara-nofo mihitsy izay hajain'Andriamanitra na amin’ny mpanota na amin’ny kristiana. Raha manambady mpanota ny kristiana, dia ny anjara ratsiny izany, satria tsy maintsy hifandona amin’ny rafozany izy, dia ny devoly raha manambady zanaky ny devoly. Raha manambady zanak’Andriamanitra kosa izy dia hotahian’Andriamanitra raha manaraka Azy.

Tokony izay ho naman’ny zanany no mavesatra an’eritreritry ny ray aman-dreny ; ary aoka hahay hanavaka ny zazalahy izay tokony ho tokantranon’ny zanakao vavy. Tokony hiresaka amim-pahatsorana amin ny zanany lahy ny ray aman-dreny amin'ny fifidianana izay zazavavy hanasoa azy amin'ny androm-piainany rehetra. "Mamitaka ny fahatsaram-bika ary zava-poana ny fahatsaran-tarehy ; fa ny vehivavy matahotra an’i Jehovan no hoderaina " (Oha. 31:30).

Azon’ny lehilahy atao ny mahatonga vehivavy tsara tarehy ho tonga ratsy tarehy amin’ny fanaovany ny tsy marina aminy, nefa koa azony atao ny mahatonga ny vadiny ratsy tarehy ho tonga tsara tarehy amin’ny fampisehoana hatsaram-panahy aminy. Tahaka ny diloilo ny fahasambarana. Ka mampamirapiratra ny endrika ary manamaivana ny famindran’izay manana azy. Avy amin'ny fitiavana no ihavian'ny fahasambarana, ny fifaliana, ny hatsaram-panahy, ny fahatokisana ary ny famindrampo amin’ny finoana. Aoka ho lehilahy tsara ianao dia hanana fianakaviana tsara, raha zarinao amin’ny fahatahorana an’Andriamanitra ny ankohonanao ary arovanao amin’ny ratsy.

Ny ray aman-dreny te-hiadana andro lava amin’ny androm-pahanterany dia tsy maintsy miaro ny zanany (na lahy na vavy) tsy hamafy tsiparifary ; fa tsy hahavokatra vary akory ny tsiparifary, fa manana ny fomba fïtondrany ny voany ny tsiparifary izay tsy maintsy ho entin’ny zanakareo amin’ny androm-piainany sisa rehetra. Fa ny ray aman-dreny hendry kosa izay matahotra an’Andriamanitra ary malina amin’ny namana izay fidin’ny zanany, dia handray valiny tsara noho ny fisahiranany nandritry ny taona meritreretan’ny zanany hanana tokantrano. "Ary efa mba toy izany ihany ny sasany aminareo fa ankehitriny voasasa tamin’ny ra soan’i Jesosy Kristy ianareo, mandehana tahaka ny zanaka malalan’ny mazava ary Andriamanitry ny fiadanana anie ho amin’ny fanahinareo hatramin’izao ka ho mandrakizay mandrakizay. Amena".

Misy ray aman-dreny mandray ny Fanasan’ny Tompo ihany na dia hita miharihary aza fa mampirisika ny zanany ho velona amin’ny ota, dia amin’ny fitaizana ny zafikely mba hahafahan’ny zanany vavy mamonjy dihy na mifanadala amin’ny vadin’olona. Mpiara-miombom-keloka aminy ianao raha manamora sy manalalaka ny fandravany ny tokantranon’olona. Raha manampy ny zanakao amin’ny ota ataony ianao, nefa mandray ny Fanasan'ny Tompo dia misotro fanamelohana ho an'ny tenanao ; ary izany no mahatonga olona maro ao aminareo harary sy ho farofy ka tsy mety sitrana mihitsy raha tsy efa ajanony ny fanampiana an-janany amin’ ny fijangajangana ataony.

Manasitrana izay matahotra Azy sy mandeha amin’ny fahamarinana Andriamanitra. Raha misy reny iray manana zanaka vavy, moa ekenao ve ny hiarahan’ity zazavavy mihenjy amin’ny zanakao lahy efa manambady aman-janaka, ary moa ekenao (koa) ve ny hanampian’ilay reny an-janany vavy janga ka handravany ny tokantranon’ny zanakao lahy amin’ny fitaizany ny zafiny rehetra kanefa ny zanany vavy miara-milalao amin’ny zanakao lahy, RAHA IZAHO DIA TSY HANAIKY VELIVELY ary raha tahian’ANDRIAMANITRA ilay vehivavy manampy an-janany vavy handrava ny tokan-tranoko dia TSY HO ANDRIAMANITRO IZANY Andriamanitra izany. MASINA ANDRIAMANITRA ka tsy hitahy ny faharatsiana na oviana na oviana.

Ry Reny, raha te-ho afaka ianao dia ilazao ny zanakao vavy mba hijanona ao an-trano hitaiza ny zanany fa aza avela hanadala vadin’olona izy. Amin’ny ankapobeny dia tsy tian’ny lehilahy efa manambady ny misahirana amin’ny zana-drafilahy, izany no angatahan’ny vehivavy sasany ny reniny mba hitaiza ny zanany. Raha tsy afaka hitondra an-janany ilay niteraka dia aleoleo kokoa izy tsy mandehandena n’aiza n’aiza mirenireny foana.

Ilay fahamasinan’ny fo sy ny fomba nahazatra taloha dia nahatonga an’ANDRIAMANITRA ho faly ka hampijoro ny zanakao ; ary ireo hiantso anao hoe: Sambatra, Mety haneso sy hisendoatra izy amin’ny fijoroanao ho masina sy manohitra ny ota, fa tsy ho ela dia hamihina ny vozonao izy ary hikendry ny hanao soa anao sy hikarakara anao satria namonjy azy tamin’ny helo ianao ary nahafaka azy tamin'ny fahasahiranana betsaka mahazo amin’izao fiainana ankehitriny izao. Ary dia ho salama sy ho sambatra ianao ka na dia amin'ny androm-pahanteranao aza dia mbola hamoa voa tsara ianao ho voninahitr’ANDRIAMANITRA ; ka ho an’ny fonao sy ny fanahinao ary ny sainao ny fiadanana.
Ny lalana ho amin’ny fiainana sy ny fifaliana sy ny fiadanana ary ny fahasambarana dia ny mitandrina ny didin’ANDRIAMANITRA ao amin’ny Baiboly sy ny misakana ny zanakao tsy hanao sy hankasitraka ny ratsy.

Misy lalana mankamin’ny fahasahiranana sy ny alahelo sy ny fahafatesana sy ny aretina sy ny fahadisoam-panantenana ary ny aretim-po, koa ianao no tsy maintsy mifidy izay lalan-kalehanao satria tsy ho azonao indray aleha ny lalana anankiroa, "Koa mifidiana ny fiainana mba ho velona ianao sy ny taranakao." (Deo. 30:19). Tsy nampiova ny haratsian’ny ota akory ny fahatongavan’i JESOSY, na koa hoe: misy ota sasany tsy heverin’ANDRIAMANITRA ho tsy ota intsony, na koa indray hoe: tsy ho faizina intsony ny mpanota. "Fahafatesana no tambin’ny ota". (Ilay zavatra nantsoin’ANDRIAMANITRA hoe ota tao amin’ny Testamenta Taloha dia mbola antsoiny hoe ota ao amin ny Testamenta Vaovao). (Rom. 6:23).
Tonga KRISTY nivesatra ny valin'otantsika sy ny helok’izao Tontolo izao. Mila Mpamonjy isika izao ANKEHITRINY izao tahaka ny nilan’ireo velona tamin'ny andron’ny Testamenta Taloha Mpamonjy koa satria zavatra mitovy no ataontsika dia izay hitondra antsika any amin’ny helo tahaka ny nitondrany ny olona tamin’ny andron’ny Testamenta Taloha ho amin’ny famaizan’ANDRIAMANITRA koa.

Nahoana moa no nomena ny lalàna ? Tsy hanameloka ny olona fa ho "aloky ny zava-tsoa ho avy" (Heb. 10:1). Izay rehetra mankato ny lalàna dia hijinja fiainana tsara, fiadanana, fahasambarana, fifaliana ary ny fitiavan’ANDRIAMANITRA. Fa ny manahirana ny olombelona rehetra dia ny tsy fisian’ny anankiray akory afaka manatanteraka ny zavatra voasoratra ao amin’ny lalàna noho ny toetra maha-olona azy, noho izany dia tsy maintsy nirahin’ANDRIAMANITRA ny Zanany mba haka ny endrik’olombelona ka hitondra sy hiaritra ny famaizana tokony ho antsika noho ny fahotantsika, ary handresy ny ota moa hahazoantsika toetra vaovao hahafahantsika manao izay voasoratra ao amin’ny lalana amin’ny fo tsara.

Satria be famindrampo Andriamanitra sady fantany ny manjo antsika, dia izany no netezany hamela heloka antsika sy hanamarina antsika tsirairay avy amin'ny fahotantsika ka hanafahany antsika amin’izany, dia ilay fahotana nofaizin’Andriamanitra tao amin’ny Testamenta Taloha indrindra.

Fa ireo tsy mety hodiovina amin’ny fahotany kosa dia ho faty amin’ny faharatsian’ny tenany satria ny fahotana dia mbola fahotana ihany eo imason’Andriamanitra ary tsy maintsy ho faizina amin'ny fahafatesana mandrakizay izy raha tsy ialana dieny mbola eto amin’ ity tany ity izany.
Ny hany halàn’i Jesosy tao amin’ny lalàna dia ny fanatitra noho ny ota satria tsy mahaisotra ny ota ny ran’ombilahy sy ny ran’osilahy (Heb. 10:3, 4, 9, 12). Ny hoe nohamarinina mandrakizay dia tsy hoe akory rehefa mangataka famelan-keloka amin’i Jesosy dia mahazo manao ny ota fanao ihany satria efa nohamarinina ary tsy ho entina eo anoloan’ny fitsarana intsony noho ny ota hataontsika manomboka hatreo. Ny hoe nohamarinina dia hoe efa notsaraina tamin’ny fahotantsika taloha isika ka hita fa tsy meloka satria Jesosy no efa nitondra ny fahotantsika, koa dia afa-mivoaka ny trano fitsaran’Andriamanitra isika ka manatraka ny loha, olona tsy manan-tsiny, tahaka ny tsy mbola nanota akory taloha. Lasa mandrakizay ny fahotantsika taloha ary tsy hotsarovana amintsika intsony mandrakizay. (Eze. 33:16).

Fa raha manota isika aorian’io dia tokony hibebaka ka hangataka famelan-keloka tahaka ny tamin’ny voalohany, raha tsy izany dia ho faty amin’ny fahotantsika isika (I Jao. 2:1-4 ; Eze. 33:12,13, 18). "Raha ny marina miala amin’ny fahamarinany ka manao heloka dia ho faty amin’izany izy.
"Rankiziko madinika, izany zavatra izany no soratako aminareo mba tsy hanotanareo. Ary raha misy manota dia manana Solo-vava ao amin’ny Ray isika, dia Jesosy Kristy, Ilay Marina, ary Izy no fanatitra fampiononam-pahatezerana noho ny fahotantsika ; ary tsy noho ny antsika ihany fa noho ny fahotan’izao tontolo izao koa. Ary izao no tena ahafantarantsika fa mahalala Azy isika, dia ny fitandremantsika ny didiny. Izay manao hoe: Fantatro Izy, nefa tsy mitandrina ny didiny, dia mpandainga ary ny marina tsy ao anatiny."

Tsy miasa ny famindrampon’Andriamanitra raha tsy manaiky hiala amin’ny fahotantsika isika ka voadio ho afaka aminy.
Raha tsy fahotana ho an’ny lehilahy ny mipetraka amin’ny vehivavy efa vadin’olona, na raha tsy fahotana ho an’ny vehivavy ny mipetraka amin’ny lehilahy efa vadin’olon-kafa dia tsy ilaina ny famindrampo sy ny famelan-keloka, fa raha fahotana kosa izany dia tsy maintsy ialana. Ahoana no hahavoavonjy antsika raha tsy mila Mpamonjy isika ?

Na Jesosy aza tsy namela heloka izay olona ninia nitohy nanota, fa rehefa mamela heloka Izy dia manova ny fiainany, betsaka ny mpijangajanga sy ny mpivaro-tena no nanatona an’i Jesosy satria te-hahazo ilay fiainana vaovao omen’i Jesosy, nefa kosa misy ny mpitondra fivavahana no tsy nety niala tamin’ny fahotany.

"Mpanompon’izay arahintsika isika raha manolo-tena ho mpanompo na ho an’iza na ho an'iza". (Rom. 6:16). Raha mankato ny nofo isika dia mpanompon’ny fahotana fa tsy an’ny fahamarinana. Raha miala amin’ny fahotantsika isika ka mankato an’i Jehovah, dia hahita famindrampo sy famelana, raha mitohy manota kosa isika dia hoy Jesosy hoe: zanaky ny devoly isika. Aza mety ho fitahina, fa izany zavatra izany no mahatonga ny fahatezeran’Andriamanitra (fa tsy ny famindrampony) amin’ny zanaky ny tsy fankatoavana, izay manao izany dia tsy handova ny Fanjakan’Andriamanitra. (Gal. 5:19-21 ; Efe.5:5).

Tsy mahafa-po an’Andriamanitra ny fanaovana hoe: Misy fahotana koa izay mitovy haratsiana amin’ny fijangajangana na tsaratsara kokoa noho ny sasany ao amin’ny fiangonanay aho. Aza misahirana amin’ny hafa raha te ho voavonjy ianao, ianao no tsy maintsy mampijoro ny tenanao eo anatrehan’Andriamanitra fa tsy eo anatrehan’ny olona noho ny fahotanao, tsy hahafa-tsiny anao ny fahotan’ny hafa.

NY LANITRA SY NY LALANA HAHAZOANA AZY

Ny Baiboly dia manambara fa samy efa nanota izy rehetra ka tsy manana ny voninahitra avy amin’Andriamanitra (Rom. 3:23), ary "ny fahafatesana no tambin’ny ota (Rom. 6:23) ka nahatratra ny olona rehetra ny fahafatesana satria samy efa nanota izy rehetra (Rom. 5:12). Ny fahafatesana mandrakizay sy ny fisarahana tanteraka amin’Andriamanitra no vokatry ny ota rehetra ataon’ny olombelona, kanefa satria tian'Andriamanitra ny olombelona, dia efa nikarakara lalana Izy hanafahana ny olona rehetra izay manaiky an’i Jesosy Kristy ho Mpamonjy azy, ary koa amin'izany dia hanazo fiainana vaovao izay tsy mifangaro amin’ny ota intsony. Talohan’ny nidiran’ny fahotana i Adama sy Eva dia nitana ny toetra araka ny maha-izy azy, fa masina tanteraka izy ka tsy nanota akory, nanana firaisana tamin’Andriamanitra mihitsy izy ; fa raha vao nifidy ny lalana manaraka an’i Satana, fa tsy Andriamanitra intsony, dia tafasaraka tanteraka tamin’Andriamanitra izy mivady, Andriamanitra mihitsy no nandroaka azy avy tao amin’ny saha Edena, ka niharan’ny fahafatesana izy sy ny taranany rehetra hatramin’ny faramandimbiny. Tsy misy olona mahay mamonjy olombelona fa ny fitiavan’Andriamanitra ihany, dia Andriamanitra izay naniraka ny Zanany Lahy Tokana, Jesosy Kristy, ho eto amin'izao tontolo izao mba hitondra ny famaizana ny fahotantsika.

Raha mitaraina amin’i Jesosy Kristy isika sady mangataka AZY mba hanala ny fahotantsika ary koa raha MIFIDY ny hanaraka an’i Jesosy Kristy mandrakariva isika dia hihaino ny fitarainan’ny vavatsika Izy, hanadio antsika amin’ny fahotantsika taloha Izy sady hamerina amintsika indray ilay toerana (tsara) nananan’i Adama sy Eva fahiny. Raha tsy manana izany toetra masina izany isika, dia tsy hankany an-danitra akory, na dia miangona amin’ny fiangonana maro aza ary na dia manana andraikitra manokana amin’ireo fiangonana ireo aza isika. Tsy mijery afa-tsy ny fo Andriamanitra. Moa tena madio sy marina amin’ny finoana an’i Jesosy Kristy Tompo izy ? Moa ve IANAO mikely aina HANAIKY an i JESOSY isan’andro isan’andro amin’ny zavatra rehetra ataonao ? Tsy sarotra ny manao ny marina sy ny manana fitiavana hanaiky ny Tenin’Andriamanitra raha voavelany ny helokao ary nasian’Andriamanitra fiainana vaovao ao anatin’ny fonao. Ny fo toy izany no lazain’i Jesosy hoe "nateraka indray tamin’ny Fanahin'Andriamanitra."
Nandova toetra anankiray avy tamin’ny ray aman-dreny niteraka ianao raha vao latsaka an-tany. Izany toetra izany no mety hahatonga anao handainga sy hanao fahotana isan-karazany. Izany toetra izany tsy mba afaka hiditra any na dia mitafy lamba tsara tarehy eo imason’ny fiangonana aza ny olona mbola mety handainga izy, mbola mety handika ny Tenin’Andriamanitra lalandava izy.

Rehefa miaiky amin’i Jesosy Kristy ny fahotanao sy ny zavatra tsy laitranao ianao sady mangataka Azy hanova ny fonao mba tsy hiverina intsony amin’ireny zava-dratsy ireny dia homen’Andriamanitra toetra vaovao tokoa. Izany toetra izany dia ho tena samy hafa be mihitsy ka ho hitan’ny havana aman-tsakaiza rehetra miharihary ny fiovan’ny fiainanao, vokatry ny fiasan’ny Fanahin’Andriamanitra tao am-ponao. Rehefa tonga izany dia tsy misaina afa-tsy ny zavatra mety hahafaly an’i Jesosy ianao. Hanova tanteraka ny dian-tongotrao amin’izao fiainana izao izany Fanahy izany. Hitarika anao mba hiteny sy handeha ary hanao araka ny nolazainy tamin’ny Teniny hoe: Izay tsy manana izany toetra vaovao izany dia tsy mba hahita an’Andriamanitra na iza na iza.

Naorin'Andriamanitra ny helo ho an’ny devoly sy ny anjeliny kanefa raha manaraka ny devoly ny olombelona sady tsy nahazo ny fahaterahana indray akory dia ho faty izy ka ho anjarany koa ny helo ary any no hahitany fijaliana andro aman’alina. Ary satria mahatsiravina loatra izany helo izany dia efa neken’Andriamanitra ny hiaretan’i Jesosy ny fahafatesana teo ambony hazofijaliana noho ny sazintsika. Ho azon’izay rehetra vonona hiantso ny anaran’i Jesosy Kristy, ny toetra vaovao mahafaka amin’ny herin’ny ota sy ny devoly.

Nisy mpanapaka tamin’ny andron'ny Jiosy natao hoe Nikodemosy izay nanatona an’i Jesosy sady nahalala tsara fa avy tamin’Andriamanitra Izy. Na dia nankasitraka ny fahagagana nataon’i Jesosy aza izy dia mbola nahazo teny taminy ihany hoe: "Raha tsy ateraka indray ny olona (ka mahazo ny toetra vaovao noresahantsika teo), dia tsy mahazo mahita ny fanjakan’Andriamanitra izy". (Jao. 3:3). Sady mpiangona no mpitoriteny ambony toerana i Nikodemosy, kanefa tsy ny toerany na ny naha-mpiangona azy no lalana hahazoana namonjy azy. Ny fomba sy ny fanao dia tsy hanafaka. Andriamanitra ihany no mahay manova ny fon’ny olona. Ao amin’ny Apo. 21:8 ; Gal. 5:19-21 sy Rom. 1 dia voalaza miharihary ny olona izay tsy mety ho tonga any an-danitra. Ny olona, araka ny maha-olombelona azy no nanao ireo zavatra tononina ireo noho izany, dia ilaina tokoa ny fanovan’Andriamanitra tanteraka nv toetsika raha te ho voavonjy mandrakizay.

Maro tokoa ny olona izay miangona Alahady maraina sady mihira ho an’Andriamanitra kanefa amin’ny harivan’iny ihany indray, dia lasa mijery "sinema" maloto, mijangajanga, mandihy, misotro zava-mahamamo, izay samy asan’ny devoly avokoa, tsy misy kristiana tarihin'ny Fanahin'Andriamanitra minia manao ireo zavatra ireo. "Fa raha misy kosa olona tsy manana ny Fanahin’i Kristy, dia tsy Azy izy" (Rom. 8:9). Raha manana ny Fanahin’Andriamanitra isika dia ho "tarihin’ny Fanahin’Andriamanitra". "Fa izay rehetra tarihin’ny Fanahin’Andriamanitra no zanak'Andriamanitra". (Rom. 8:14).
Ny sarimihetsika (film) rehetra, dia voaorina ho amin’ny fahotana, ny fijangajangana, ny fisaoram-bady, ny fampakarana vady faharoa, sy ny filàn’ny nofo. Raha madio ny diany araka ny ilazan’ny sasany azy, nahoana no tsy miara-mandihy ny lehilahy samy lehilahy, na ny vehivavy samy vehivavy ?

Ny hoe "Kristiana" dia milaza "mpanaraka an’i Jesosy" na "Ambasadaoron’i Kristy". Ny mino ny Baiboly dia tsy maintsy ho mpanaiky ny teny fahamarinan’Andriamanitra. Araka ny filazan’i Jaona 1:12 hoe: "Fa izay rehetra nandray Azy dia nomeny hery ho tonga zanak’Andriamanitra. Heverinao ange, raha mety ho tonga any amin’ny toerana maloto ny zanak’Andriamanitra. Mitsiriritra vadin'olona, nefa mbola miangona sy manao ny tenany ho KRISTIANA.

Ry havana, aza mety ho fitahin’ny fanantenana diso sy poak’aty mety ho hitanao ny amin’ny fidirana any an-danitra, kanefa tsy mahatratra ny fepetra nataon'Andriamanitra momba izany tsinona. Ny mpandainga dia tsy mba hiditra any an-danitra na izay tia lainga aza (Apo. 22:15).

Masina Andriamanitra ary tsy hisy hahita Azy raha tsy feno finoana sy fitokiana an’i Jesosy Kristy, no sady tafasaraka tanteraka amin’ny fanao ratsy rehetra. Tamin'ny andron’i Jaona Mpanao-batisa, dia maro ny olona nanatona azy hatao batisa tao amin’ny ony Jordana. Kanjo rehefa hitan’i Jaona ny Mpanora-dalàna sy ny Fariseo tonga hatao batisa koa dia nolaviny tanteraka izany raha tsy hita mazava ao amin’ny fiainany fa efa nafoiny ny ota sy ny fihatsarambelatsihy taloha. Nisy nihevitra ny tenany ho voavonjy satria natahotra an’Andriamanitra ny ray aman-dreniny sady izy voafora rahateo, nefa kosa hoy Jaona: "Aza manao anakampo hoe: Manana an’i Abrahama ho rainay izahay fa Andriamanitra mahay manangana zanaka ho an’i Abrahama avy amin’ireto vato ireto". Dia hoy Jesosy tamin’ireo olona ireo hoe: "zanaky ny menarana dia ny devoly ianareo, satria manao ny zavatra lazain’ny devoly aminareo". "Avy amin’ny devoly rainareo ianareo ka ny filan’ny rainareo no tianareo hatao.

Ny batisa amin’ny rano dia tsy manampy anao afa-tsy rehefa foinao ny fahotanao ary ekenao ny finoana ny Tompo Jesosy Kristy (Mat. 28:18-20 ; Mar. 16:16-18).
Samy hafa tokoa ny fiainana mitodika amin’Andriamanitra mandrakariva sy ny fiainana feno fombafombam-pivavahana fotsiny.

Tena Mpamonjy antsika tsirairay Andriamanitra sady Sakaiza miaraka amintsika lalandava ; vonona hanampy antsika hatrany hatrany Izy rehefa voatolotra an’i Jesosy ny fiainantsika mba hodioviny tanteraka. Amin’izany dia hanome antsika fo feno ny Fitiavan'Andriamanitra, fo malemy, mangorakoraka. Tena samy hafa tokoa ny mpiangona, na mpandray fotsiny sy ny tena zanak’Andriamanitra vao teraka indray izay tarihin’ny Fanahin’Andriamanitra lalandava.

Mamaly ny vavaky ny zanany tarihin’ny Fanahiny Andriamanitra, fa ny olona mafy fo izay tsy mety mibebaka dia tsy mahazo valiny, raha tsy vonona hanome lalana an’i Jesosy hitondra ny fiainany.

Manana trano soa mahafinaritra voaomana ho an’izay rehetra tia Azy Jesosy, fa ny helo kosa no ho anjaran’ny olona izay mbola mifidy ny fiainan’ny ota sy ny fanaon’izao tontolo izao. Ianao irery no manan-tsafidy araka izay tianao na hankany an-danitra, na hankany amin’ny helo. Andriamanitra dia vonona hamonjy anao, Jesosy dia vonona hamela ny fahotanao taloha raha vonona hiantso Azy ianao sady hangataka Azy mba hanome anao fiainana vaovao amin’ny Fanahiny, dia hanaisotra ny fahotanao rehetra, kanefa tsy hanery anao Andriamanitra, ny safidinao no hamaritra ho anao, na fiainana mandrakizay izany na fisarahana mandrakizay ao amin’ny afo sy ny solifara izay misy ny devoly sy ny anjeliny.

Ny vavakay dia izao: Enga anie ka hanetsika ny fonao Andriamanitra mba ho tianao ny lalany sy ny fahasambarany, mifalia mandrakizav ianao.